Sevval
New member
Şerh Kararını Kim Verir? Bürokrasi Tanrılarının Gizemli Oyunu mu, Yoksa Ofis Dedikodularının Sessiz Galibi mi?
Selam sevgili forum ahalisi!
Bugün öyle bir konu açacağım ki, hem kahkaha atacaksınız hem “Evet ya, biz hâlâ bunu çözememişiz!” diye düşüneceksiniz. Konumuz: “Şerh kararını kim verir?”
Evet evet, o gizemli karar... Evraklar arasında kaybolmuş, imzalarla dolu dosyalarda gezinen, kimsenin tam emin olamadığı ama herkesin hakkında fikri olduğu o karanlık bilmece.
Bir arkadaşım geçen gün “Şerhi kim veriyor?” diye sordu. Dedim ki: “Vallahi bu ülkede kahveyi bile kim yapıyor belli değil, şerhi nasıl bileyim!”
Ama sonra düşündüm... Belki de bu sadece bir karar değildir; şerh aslında hayatın kendisidir. Ve biz hepimiz birer “şerh koyucu”yuz.
---
Erkeklerin Şerh Yaklaşımı: Strateji, Mantık ve Biraz ‘Abi Ben Bunu Düşünmüştüm’ Tavrı
Erkeklerin gözünde “şerh” bir savaş stratejisidir.
Düşünün, toplantı masasındalar… Müdür konuşuyor:
“Arkadaşlar, bu kararı oy birliğiyle alıyoruz.”
O anda Mehmet Bey kaşlarını kaldırır, kalemini masaya bırakır ve der ki:
“Ben bu karara şerh koyuyorum.”
O an ofiste bir sessizlik olur. Herkes Mehmet Bey’e bakar.
Neden şerh koydu?
Prensip mi, politika mı, yoksa sadece öğle yemeğinde makarna çıkmasına sinirlenip tepki olarak mı?
Erkeklerin bu konuda stratejik yaklaşımları var.
Bir karar alınırken, “Bu ileride bana döner mi?” diye düşünürler.
Bir yandan da plan yaparlar:
“Yarın toplantıda bana sorarlarsa, ben şerh koymuştum derim, sıyırırım.”
Yani özetle erkekler için şerh = geleceğe yatırım planı.
Bir çeşit bürokratik Bitcoin.
---
Kadınların Şerh Yaklaşımı: Empati, Denge ve Hafif Pasif-Agresif Zarafet
Kadınlar için “şerh koymak” bambaşka bir sanattır.
Bir kadın şerh koyacaksa, onu asla direkt söylemez.
Toplantı devam ederken önce bir gülümser:
“Ben o konuda çok emin olamadım açıkçası...” der, sonra susar.
O sessizlik, işte o an, herkesin içinde bir tedirginlik yaratır.
Erkek “şerh koyuyorum” der ve masaya yumruğunu vurur.
Kadın “Ben bu kısmı biraz düşündüm ama…” der, sonra çayından bir yudum alır.
Sonuç aynı: karar sallanır.
Ama kadın versiyonu öyle zarif gelir ki, kimse karşı çıkamaz.
Empatik kadın memur, şerhi sadece kendisi için değil, bütün sistemin duygusal dengesi için koyar.
“Bu karardan Ayşe’nin morali bozulur, Fatma da kırılır, ben en iyisi şerh koyayım.”
Bir nevi sosyal adaletin guardian’ıdır o.
---
Şerh Bürosu Kurulsa Ne Olurdu?
Düşünsenize, “Şerh Bürosu” diye bir yer olsa!
Kapısında altın harflerle yazardı:
“Her karara bir itiraz, her itiraza bir çay!”
Sabah gelen evraklar sıraya dizilir.
İlk masada “mantıksal şerh” bölümü: Erkek memurlar orada.
“Bu kararda tutarsızlık var, tabloyu inceledim, eksik sütun var,” diyorlar.
Yan masada “duygusal şerh” bölümü: Kadın memurlar orada.
“Bu karar insan ilişkilerini zedeler, üstelik rengini beğenmedim,” diyorlar.
Sonra bir üst kurul olur: “Karma Şerh Komisyonu.”
Toplanırlar, karar alınır:
“Evet, bu karara hem mantıksal hem duygusal şerh konulmuştur. Evrak dağıtıma gidebilir.”
Ve orada bir memur çıkar, “Ama benim fikrim alınmadı,” der…
İşte o an meta-şerh doğar.
---
Şerh Kararı: Bürokratik İlişki Testi
Şerh kararı aslında bir ilişki testidir.
Erkek için: “Kendimi ifade ettim mi?”
Kadın için: “Kırmadan söyledim mi?”
Bir erkek, şerhini koyarken düşünür:
“Bu benim karakterimi yansıtır, dik duruş önemli.”
Kadınsa içinden geçirir:
“Keşke beni anlamadan önce yargılamasalar, ama yine de kırmayayım.”
Birlikte çalışan çiftlere sorun, aralarındaki en büyük tartışma konusu genellikle “kim şerh koydu” olur.
Adam der: “Ben sadece itiraz ettim.”
Kadın der: “Sen o itirazla beni hedef aldın.”
Ve sonuç?
Karar alınmaz, sadece duygusal dosyalar birikir.
---
Gerçek Hayatta Şerh: Hepimiz Birer Küçük Bürokratız
Aslında düşününce, hepimiz hayatın bir yerinde şerh koyuyoruz.
Sevgili “bu hafta buluşalım mı?” diyor, sen diyorsun ki:
“Olur ama cuma değil, yorgunum.”
İşte o bir şerh!
Patron “Bu işi yarına yetiştir” diyor, sen “Yetiştiririm ama ek mesai isterim” diyorsun.
Bu da şerh!
Kadınlar ilişkide duygusal şerh koyar:
“Beni aradı ama ses tonunu beğenmedim.”
Erkekler ise mantıksal şerh koyar:
“Aradım ama açmadı, o zaman ben de aramam.”
Yani aslında şerh, sadece bir karar değil, bir hayatta kalma refleksi.
Kimi zaman savunma, kimi zaman kendini ifade etme, kimi zaman “ben buradayım” deme biçimi.
---
Forumdaşlar, Şerhlerinizi Bekliyorum!
Şimdi dürüst olalım, aranızda kaç kişi bir toplantıda içinden “Ben buna şerh koyuyorum” deyip sustu?
Ya da kaçınız evde eşinize “Senin fikrine saygı duyuyorum ama…” diyerek duygusal şerh koydunuz?
Yorumlara yazın:
Sizce şerh kararı kim verir? Müdür mü, vicdan mı, yoksa çay molasında alınan kolektif bilinç mi?
Belki de en büyük şerh, sabah işe geç kalınca alarmımıza koyduğumuz “5 dakika daha”dır!
Unutmayın: hayat bir kararlar bütünü, ama en güzel kararlar hep küçük bir şerhle güzelleşir.
O yüzden şerh koyun, ama gülümsemeyi unutmayın.
---
Sonuç: Şerh Bir Sanattır, Herkes Farklı Yapar
Erkek şerhi mantıkla atar, kadın şerhi zarafetle…
Ama her ikisinin de amacı aynıdır:
“Benim de sözüm geçsin.”
İşte bu yüzden, “Şerh kararını kim verir?” sorusunun tek bir cevabı yok.
Bazen müdür, bazen kalem memuru, bazen çaycı bile!
Ama en çok da biz veririz…
Hayata, düzene, saçma kararlara karşı minik bir mizah, bir ironi, bir nefes olarak.
Forumdaşlar, hadi bakalım: bugün hangi karara şerh koyuyorsunuz?
Selam sevgili forum ahalisi!
Bugün öyle bir konu açacağım ki, hem kahkaha atacaksınız hem “Evet ya, biz hâlâ bunu çözememişiz!” diye düşüneceksiniz. Konumuz: “Şerh kararını kim verir?”
Evet evet, o gizemli karar... Evraklar arasında kaybolmuş, imzalarla dolu dosyalarda gezinen, kimsenin tam emin olamadığı ama herkesin hakkında fikri olduğu o karanlık bilmece.
Bir arkadaşım geçen gün “Şerhi kim veriyor?” diye sordu. Dedim ki: “Vallahi bu ülkede kahveyi bile kim yapıyor belli değil, şerhi nasıl bileyim!”
Ama sonra düşündüm... Belki de bu sadece bir karar değildir; şerh aslında hayatın kendisidir. Ve biz hepimiz birer “şerh koyucu”yuz.
---
Erkeklerin Şerh Yaklaşımı: Strateji, Mantık ve Biraz ‘Abi Ben Bunu Düşünmüştüm’ Tavrı
Erkeklerin gözünde “şerh” bir savaş stratejisidir.
Düşünün, toplantı masasındalar… Müdür konuşuyor:
“Arkadaşlar, bu kararı oy birliğiyle alıyoruz.”
O anda Mehmet Bey kaşlarını kaldırır, kalemini masaya bırakır ve der ki:
“Ben bu karara şerh koyuyorum.”
O an ofiste bir sessizlik olur. Herkes Mehmet Bey’e bakar.
Neden şerh koydu?
Prensip mi, politika mı, yoksa sadece öğle yemeğinde makarna çıkmasına sinirlenip tepki olarak mı?
Erkeklerin bu konuda stratejik yaklaşımları var.
Bir karar alınırken, “Bu ileride bana döner mi?” diye düşünürler.
Bir yandan da plan yaparlar:
“Yarın toplantıda bana sorarlarsa, ben şerh koymuştum derim, sıyırırım.”
Yani özetle erkekler için şerh = geleceğe yatırım planı.
Bir çeşit bürokratik Bitcoin.
---
Kadınların Şerh Yaklaşımı: Empati, Denge ve Hafif Pasif-Agresif Zarafet
Kadınlar için “şerh koymak” bambaşka bir sanattır.
Bir kadın şerh koyacaksa, onu asla direkt söylemez.
Toplantı devam ederken önce bir gülümser:
“Ben o konuda çok emin olamadım açıkçası...” der, sonra susar.
O sessizlik, işte o an, herkesin içinde bir tedirginlik yaratır.
Erkek “şerh koyuyorum” der ve masaya yumruğunu vurur.
Kadın “Ben bu kısmı biraz düşündüm ama…” der, sonra çayından bir yudum alır.
Sonuç aynı: karar sallanır.
Ama kadın versiyonu öyle zarif gelir ki, kimse karşı çıkamaz.
Empatik kadın memur, şerhi sadece kendisi için değil, bütün sistemin duygusal dengesi için koyar.
“Bu karardan Ayşe’nin morali bozulur, Fatma da kırılır, ben en iyisi şerh koyayım.”
Bir nevi sosyal adaletin guardian’ıdır o.
---
Şerh Bürosu Kurulsa Ne Olurdu?
Düşünsenize, “Şerh Bürosu” diye bir yer olsa!
Kapısında altın harflerle yazardı:
“Her karara bir itiraz, her itiraza bir çay!”
Sabah gelen evraklar sıraya dizilir.
İlk masada “mantıksal şerh” bölümü: Erkek memurlar orada.
“Bu kararda tutarsızlık var, tabloyu inceledim, eksik sütun var,” diyorlar.
Yan masada “duygusal şerh” bölümü: Kadın memurlar orada.
“Bu karar insan ilişkilerini zedeler, üstelik rengini beğenmedim,” diyorlar.
Sonra bir üst kurul olur: “Karma Şerh Komisyonu.”
Toplanırlar, karar alınır:
“Evet, bu karara hem mantıksal hem duygusal şerh konulmuştur. Evrak dağıtıma gidebilir.”
Ve orada bir memur çıkar, “Ama benim fikrim alınmadı,” der…
İşte o an meta-şerh doğar.
---
Şerh Kararı: Bürokratik İlişki Testi
Şerh kararı aslında bir ilişki testidir.
Erkek için: “Kendimi ifade ettim mi?”
Kadın için: “Kırmadan söyledim mi?”
Bir erkek, şerhini koyarken düşünür:
“Bu benim karakterimi yansıtır, dik duruş önemli.”
Kadınsa içinden geçirir:
“Keşke beni anlamadan önce yargılamasalar, ama yine de kırmayayım.”
Birlikte çalışan çiftlere sorun, aralarındaki en büyük tartışma konusu genellikle “kim şerh koydu” olur.
Adam der: “Ben sadece itiraz ettim.”
Kadın der: “Sen o itirazla beni hedef aldın.”
Ve sonuç?
Karar alınmaz, sadece duygusal dosyalar birikir.
---
Gerçek Hayatta Şerh: Hepimiz Birer Küçük Bürokratız
Aslında düşününce, hepimiz hayatın bir yerinde şerh koyuyoruz.
Sevgili “bu hafta buluşalım mı?” diyor, sen diyorsun ki:
“Olur ama cuma değil, yorgunum.”
İşte o bir şerh!
Patron “Bu işi yarına yetiştir” diyor, sen “Yetiştiririm ama ek mesai isterim” diyorsun.
Bu da şerh!
Kadınlar ilişkide duygusal şerh koyar:
“Beni aradı ama ses tonunu beğenmedim.”
Erkekler ise mantıksal şerh koyar:
“Aradım ama açmadı, o zaman ben de aramam.”
Yani aslında şerh, sadece bir karar değil, bir hayatta kalma refleksi.
Kimi zaman savunma, kimi zaman kendini ifade etme, kimi zaman “ben buradayım” deme biçimi.
---
Forumdaşlar, Şerhlerinizi Bekliyorum!
Şimdi dürüst olalım, aranızda kaç kişi bir toplantıda içinden “Ben buna şerh koyuyorum” deyip sustu?
Ya da kaçınız evde eşinize “Senin fikrine saygı duyuyorum ama…” diyerek duygusal şerh koydunuz?
Yorumlara yazın:
Sizce şerh kararı kim verir? Müdür mü, vicdan mı, yoksa çay molasında alınan kolektif bilinç mi?
Belki de en büyük şerh, sabah işe geç kalınca alarmımıza koyduğumuz “5 dakika daha”dır!
Unutmayın: hayat bir kararlar bütünü, ama en güzel kararlar hep küçük bir şerhle güzelleşir.
O yüzden şerh koyun, ama gülümsemeyi unutmayın.
---
Sonuç: Şerh Bir Sanattır, Herkes Farklı Yapar
Erkek şerhi mantıkla atar, kadın şerhi zarafetle…
Ama her ikisinin de amacı aynıdır:
“Benim de sözüm geçsin.”
İşte bu yüzden, “Şerh kararını kim verir?” sorusunun tek bir cevabı yok.
Bazen müdür, bazen kalem memuru, bazen çaycı bile!
Ama en çok da biz veririz…
Hayata, düzene, saçma kararlara karşı minik bir mizah, bir ironi, bir nefes olarak.
Forumdaşlar, hadi bakalım: bugün hangi karara şerh koyuyorsunuz?